La signification de la vie

Ô chance de brise pour souffler

Papillon volant pour voler

Ô allégresse de l’âme à l’approche de la brise amicale

Possibilités du cœur à palpiter, à s’émouvoir

L’amour que tu inspires a transformé tous en Majnoun égarés, monts et plaines,

Vent soufflant et gazelle fuyante

Être emprisonné en soi n’est pas le sens de l’amour

Comme être vivant n’est pas celui de vivre

Je suis confus de mon cœur rebelle

C’est une honte même de déclarer que je suis ton serviteur

ای فرصت نسیم برای وزندگی 
پروانه ی پرنده برای پرندگی

ای اهتزاز روح به بوی نسیم دوست

امکانِ دل برای تکان و تپندگی

لیلایی تو را همه مجنون کوه و دشت

بادِ دوندگی و غزالِ رمندگی

در بند خویش بودن معنای عشق نیست

چونانکه زنده بودن ، معنای زندگی 

غرقِ عرق ز دست دلِ سرکش خودم

شرمندگی است پیش تو اظهار بندگی

Ordonnez

Ordonnez que nos févriers deviennent des avrils,

Que fleurissent des sourires, non sur nos lèvres, mais en nos cœurs

Ordonnez à chaque chose d’être ce qu’elle veut,

La même, c’est-à-dire point mes moi et mes semblables

Ordonnez que ce plus irraisonné du monde : l’amour,

Soit libre de nos questionnements incessants.

Si tu as la moindre tendresse pour les amoureux,

Répands les boucles de ta chevelure et ne romps point notre chaîne

Au nom de ta taille, le cyprès et le sapin ne sont fiers qu’à tes côtés,

Viens, afin que nos serments soient justes

Nuit et jour, nous parlons de toi, ils parlent de toi, fais quelque chose

Que "je vois" prenne la place de nos "on dit"

Je ne sais où tu es, ni qui tu es, je sais seul que tu viens

Pour résoudre nos problèmes

Ordonnez que demain soit demain plus tôt, aujourd’hui,

Que viennent en cet instant les promesses de notre futur

بفرمایید فروردین شود اسفند‌های ما
نه بر لب، بلکه در دل گل کند لبخند‌های ما

بفرمایید هر چیزی همان باشد که می‌خواهد
همان، یعنی نه مانند من و مانندهای ما 

بفرمایید تا این بی‌چراتر کار عالم؛ عشق
رها باشد از این چون و چرا و چندهای ما 

سرِ مویی اگر با عاشقان داری سرِ یاری
بیفشان زلف و مشکن حلقه پیوندهای ما 

به بالایت قسم، سرو و صنوبر با تو می‌بالند
بیا تا راست باشد عاقبت سوگندهای ما 

شب و روز از تو می‌گوییم و می‌گویند، کاری کن
که « می‌بینم » بگیرد جای « می‌گویند »‌های ما 

نمی‌دانم کجایی یا که‌ای ! آنقدر می‌دانم
که می‌آیی که بگشایی گره از بندهای ما 

بفرمایید فردا زودتر فردا شود، امروز
همین حالا بیاید وعده آیند‌های ما